اثر تمرینات نوروفیدبک بر میزان توجه ورزشکاران ماهر دو و میدانی

مقدمه: از نوروفیدبک علاوه بر شناخت و درمان بیماری­ها، در بهبود کارآیی و افزایش کیفیت کار افراد سالم نیز استفاده می­شود. هدف این پژوهش بررسی تمرینات نوروفیدبک بر میزان توجه ورزشکاران دو و میدانی بود. روش­کار: این کارآزمایی بالینی به صورت پیش و پس­آزمون با گروه شاهد و ساختگی انجام شد. از میان ورزشکاران دو و میدانی مشهد در سال 1390، 36 نفر به صورت داوطلبانه و هدف­دار انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه 12 نفری (آزمون، ساختگی و شاهد) قرار گرفتند. مداخله در قالب پروتکل افزایش بتا 1 در نواحی cz و fz در 12 جلسه اجرا شد. جهت سنجش میزان توجه از نرم­افزار آزمون توجه متمرکز و جهت تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل واریانس یک­سویه و در صورت معنی­داری از آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. یافته­ها: تحلیل واریانس یک­سویه، تفاوت معنی­داری بین تمرینات نوروفیدبک و افزایش میزان توجه ورزشکاران در گروه­های مختلف را نشان داد (002/0=p). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی، اختلاف معنی­داری بین گروه­های آزمون با شاهد (0.003=p) و آزمون با ساختگی (0.002=p) می­باشد و در بین گروه­های ساختگی با شاهد (0.249) اختلاف معنی­داری دیده نشد. نتایج حاکی از ارتباط معنی­دار بین تمرینات و افزایش توجه در گروه آزمون بود (p<0.05). نتیجه­گیری: با توجه به تاثیر مثبت نوروفیدبک شاید بتوان از این روش به عنوان تمرینات مکمل و کمکی در هنگام آموزش مهارت­ها جهت افزایش یادگیری و بهبود توجه ورزشکاران استفاده نمود.